شکل‌گیری نخستین “کلوپ مدیران” با رویکرد یادگیری تعاملی (۱۳۹۱)

در سال ۱۳۹۱، برای نخستین‌بار در ایران، ایده‌ای نو از دل یک دورهمی دوستانه شکل گرفت: اینکه مدیران کسب‌وکار به‌جای نشست‌های رسمی یا همایش‌های یک‌طرفه، در فضایی دوستانه، پیوسته و تعاملی، هر هفته گرد هم بیایند، تجربه‌هایشان را به اشتراک بگذارند، از نگاه یکدیگر بیاموزند و به رشد فردی و سازمانی هم کمک کنند.
در یک سه‌شنبه‌ی صمیمی، هفت–هشت نفر از مدیران جوان و همدل، که دوست و همراه هم بودیم، تصمیم گرفتیم این دیدارها را منظم و هدفمند کنیم. ابتدا آن را “کلوپ هم‌اندیشی مدیران” صدا می‌کردیم، که بعداً به “کلوپ مدیران” شهرت یافت.

من به عنوان اولین مدیرعامل کلوپ مدیران از همان ابتدا، با کمک دیگر موسسین مسیر متفاوتی را پیش‌بردیم. ما با ابزارهای تحلیل اقیانوس آبی، موقعیت خود را نسبت به جایگزین‌های موجود (همایش‌ها، باشگاه‌های ورزشی، تورهای کوهنوردی و…) سنجیدیم، و به یک استراتژی منحصربه‌فرد برای خلق ارزش متمایز رسیدیم. دفتر کلوپ را با طراحی داخلی خاص و زیبا راه‌اندازی کردیم، فضایی که گنجایش حدود ۱۵۰ نفر را داشت و به‌سرعت به یکی از مهم‌ترین پاتوق‌های مدیران نوآور شهر تبدیل شد.

عضویت در کلوپ، شرایطی خاص داشت: هر فرد می‌بایست مدیرعامل یک شرکت باشد و این موضوع توسط دو عضو دیگر تأیید شود. ما شش سال بی‌وقفه، هر سه‌شنبه (و گاهی یک‌شنبه‌ها یا چهارشنبه‌ها) نشست برگزار کردیم. از تماشای فیلم‌های مدیریتی و تحلیل گروهی گرفته، تا دعوت از خانواده‌ها برای ایجاد پیوندهای عمیق‌تر بین مدیران. این فضا، تنها یک کلوپ نبود؛ نقطه‌ شروع بسیاری از تصمیم‌های مهم، استارت پروژه‌های بزرگ، و خلق جریان‌های تأثیرگذار در سطح شهر بود.

بسیاری از مدیرانی که امروز در کشور افتخارآفرینی می‌کنند، رشد و جهش حرفه‌ای خود را به “کلوپ مدیران” نسبت می‌دهند. حتی با گذشت بیش از هفت سال از آخرین جلسه رسمی، هنوز هم از آن به‌عنوان یکی از نقاط عطف مسیر حرفه‌ای‌شان یاد می‌کنند.